Dag 8: Van Branson naar Joplin

Zojuist gearriveerd in ons hotel in Joplin. We hebben een kamer met een balkon; dat maak je niet zo snel mee hier in Amerika. Mét uitzicht op het zwembad, waar we graag gebruik van wilden maken. Maar daar staan we dan in onze badkleding voor het hek wat er omheen zit. Op slot...! Oh, nou ja. Dan maar niet. Ga nu niet eerst nog eens naar de receptie om de sleutel te halen, om die na het zwemmen weer terug te brengen voor dat kwartiertje dat we er zijn.

Afgelopen nacht geslapen in een haast uitgestorven Branson. Voor ons hotel stonden maar 10 auto's, maar voor anderen nog minder of zelfs helemaal niets. Bizar! Ze moeten het hier echt hebben van de vakanties en weekenden schijnbaar.

We rijden eerst 70 km over de snelweg terug naar de Route 66 en pakken die in Springfield weer op. 

We rijden eerst naar Bass Pro Shops. Een keten met outdoorwinkels. Je kunt er letterlijk alles krijgen op dat gebied, tot aan geweren en revolvers en motorboten toe. Wij waren er nog nooit in geweest, maar kregen de tip van Karin en Fred. Zij hadden hem een dag eerder bezocht omdat ze wat spullen moesten hebben voor hun hike straks in de Grand Canyon. We weten niet wat we zien als we binnenkomen. Alles is groot. Ongekend. Maar de winkel zelf is ook mooi aangekleed met bomen, opgezette beesten, aquaria met gigantisch grote vissen, schildpadden en zelfs een alligator. Het huist ook verschillende musea. Eentje over revolvers en geweren van vroeger tot nu hebben we gezien en zelfs een raceautomuseum. Er was nog meer, maar we hebben lang niet alles gezien. Na een uur is het ook wel weer genoeg en zoeken we nu écht de R66 weer op. 

In Springfield zelf, niet veel anders dan wat oude (spook)panden, waar we verder aan voorbijrijden. Ze staan aan de linkerkant van de weg; er is nogal wat verkeer en we stoppen zomaar niet makkelijk. Verderop weer oude servicestations en dat soort aangelegenheden. We zullen verder onderweg ook vele oude auto's tegenkomen en spookpanden.

Onze auto er maar bij gezet...

In Carthage stoppen we in het centrum. We denken hier ook wat te vinden. Maar dat wat er hier is, zijn voornamelijk oude stenen panden die nu ook nog dienst doen als iets. Ook mooi hoor. Om het gerechtsgebouw lopen we een rondje. Je kunt er ook gewoon binnenlopen, is onze ervaring en ik maak dankbaar gebruik van het toilet. 

Een Barber Green, waar Johan vroeger nog mee gewerkt heeft...

We komen dan bij het Supermanmuseum in Cartherville. We stoppen aan de overkant. En wie zien we daar, als we over steken? Precies, Karin en Fred! Het is bizar gewoon. Ondanks dat we een dag van de route afgeweest zijn, lopen we elkaar nu toch weer tegen het lijf. Zij hebben wat getreuzeld en een museum bezocht wat wij niet gedaan hebben. We kletsen een kwartier en dan gaan we weer ieder onze eigen weg. Nou ja wel dezelfde weg, maar zij gaan nu verder en wij bezoeken het Supermanmuseum, waar we ook nog even een lekker ijsje eten. 

We rijden door naar Joplin, waar ik een hotel boek. Maar ik heb niet goed opgelet. De stad is groter dan ik dacht, waardoor we nu in een hotel zitten die behoorlijk ver van de R66 verwijderd is.