Een rustig en ontspannen dagje vandaag. Niet zo heel veel spannends zijn we tegengekomen. We vertrekken om 09:00 uur en zien vooral karkassen langs de weg. Zo noem ik dat maar even. Oude reclamepalen van hotels of restaurants. Ook oude hotels en restaurants die daar als ruïne achter gelaten zijn.
Cuba is de eerstvolgende plaats op onze route. Ik herinner me de vele prachtige muurschilderingen hier en die zijn er nog steeds. De vorige keer hebben we hier uitgebreid foto's genomen. Nu doen we dat niet. Stoppen voor eentje en zien de rest in het voorbijrijden.
We komen op een gegeven moment bij 's werelds grootste schommelstoel. We herinneren hem meteen van de vorige keer. Daarbij is een grote winkel, met voorin vooral R66 spul en naar achteren gaat het over in kleding. Even het gastenboek tekenen en dan houden we het weer voor gezien. Op het moment dat we naar buiten willen gaan, komt er een supergrote groep met motoren aanrijden. Nou, dat zullen de eersten zijn die we na al die dagen tegenkomen. De eigenaar van de winkel zegt, dat het er inderdaad dit jaar niet zoveel zijn. Waarschijnlijk wachten ze tot volgend jaar, wanneer gevierd wordt dat de Route 66 100 jaar bestaat.
Het volgende wat meer belangrijker bezienswaardigheid is Devil's Elbow. Een oude fotogenieke brug over de Big Piney River. Alle motoren die we eerder tegenkwamen staan hier gestald en de groep komt net van de brug aflopen. Huh? Hoe kan dat? Waar zijn zij ons voorbij gereden? Ik vraag het een van hen, maar ze wist het niet. Ze spreekt de groepsleider aan en die legt ons uit dat hij met deze groep niet precies de route volgt. Soms is het korter binnendoor en neemt andere weggetjes, soms ook omdat de route niet altijd een goed wegdek heeft. We hebben nog even een leuk gesprek over het hoe en wat van het leiden van zo'n groep met mensen overal uit Europa die bij hem die motor huren en waar hij dan met zijn auto en aanhangwagen achteraan rijdt.
We lopen dan zelf nog even de brug over. Net als we aan het eind staan en een foto van onszelf willen maken, komt daar een auto aan met knipperende lampen en een zwaaiende arm uit het raam. Wat blijkt? Karin en Fred! Het stel waar ik het eergisteren over had. Dat is grappig! Even wisselen we wat ervaringen uit, maar dan moeten ze verder; er staat een auto achter hen. Johan en ik lopen dan weer terug naar onze auto en kunnen nog mooi even wat motoren fotograferen die over de brug ook weer hun weg vervolgen.
Een eind verderop komen we bij Uranus Fudge Factory. Hé, we kunnen ons niet herinneren dat we dat de vorige keer hebben gezien. Wat gek. Een aantal winkels op een rij naast een grote parkeerplaats. We parkeren de auto aan het begin en lopen eerst naar het laatste winkel om van daaraf ze een voor een aan te doen om zo weer bij de auto uit te komen. Als we precies bij de laatste winkel komen zitten Karin en Fred daar hun lunch te eten op een leuk plekje onder een boom. We gaan er gezellig bij zitten en we kletsen wel langer dan uur. Er wordt van alles uitgewisseld, ervaringen, tips, gegevens. En natuurlijk moet er een foto worden gemaakt! Voor de derde keer nemen we afscheid. Gaan we elkaar nog zien? Morgen in ieder geval niet, want wij gaan even een andere richting op en gaan dus 'achter' lopen en dat zal later nog een keer gebeuren, waarna zij ook een paar dagen met iets anders bezig zijn. Maar we houden in ieder geval contact...!
We lopen de Fudge Factory in. Naast fudge is er nog van allerlei andere zaken te koop. De winkel is vooral groot. Ook de andere winkeltjes lopen we af. Het is verder niet veel bijzonders.
We vervolgen onze route met vooral weinig anders te zien onderweg zoals eerder aangegeven. We stoppen ergens in de schaduw om ons hotel vast te leggen en rijden dan het laatste stukje daarnaartoe. Weinig te zien onderweg ook, dus we zullen vroeg arriveren. Kunnen we gebruik maken van het zwembad. Halen eerst ook nog wat boodschappen, want we zijn helemaal door het verse spul heen.
We komen in ieder geval nog bij een heel oude brug, die helemaal is afgesloten omdat het er te gevaarlijk is. Een klein eindje moeten we terug rijden om de route te vervolgen. Waarna we na een tijdje weer vastlopen, maar nu wegens wegwerkzaamheden. Een kraan staat dwars over de weg. Huh? We kunnen er dus echt niet door, er is geen omleiding. Nou, dat is raar. We rijden links de dirtroad op en vervolgen onze weg met behulp van Google Maps dit keer. Het kost ons zeker een half uur extra. Maar ach, wat geeft het? Het is vakantie en het wordt nog niet donker...
Eenmaal ingecheckt en een 'rustige' kamer gekregen tegenover brommende vendingmachines op de gang. Dat moet nog even rechtgetrokken worden. Nu dus een kamer een eind verder in de gang. Gaan we nog zwemmen? We hebben beiden niet zo'n zin eigenlijk, het zonnetje schijnt ook niet meer zo helder. Dus dan lekker chillen op de kamer. Ik moet ook nog het een en ander bijwerken. Helemaal prima zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten