Dag 20: Van Holbrook naar Flagstaff

Zojuist hebben we voor drie nachten ons intrek genomen in een wat beter hotel met zwembad. We zijn wel toe aan een vakantie. Hahah..., nee hoor. Maar het voelt wel zo. Voor het eerst dat we dan even 's ochtends geen koffer hoeven in te laden. Ik had sowieso hier twee of drie nachten gepland, omdat we hier in de omgeving verschillende parken kunnen bezoeken. Een kleine break om te wassen en misschien van het zwembad gebruik maken is ook welkom. In Flagstaff zijn bijzonder veel hotels en schijnbaar zitten we buiten het hoogseizoen en zijn ze op het moment over het algemeen niet duur. Vandaar dat we in een hogere prijsklasse zitten en toch nog acceptabel geprijsd.

Om 09:00 uur verlaten we het hotel van de afgelopen nacht en stellen de Route 66 app in op de volgende bestemming, Flagstaff. Die app is echt een zegen. Wat werkt dat goed. Vele malen hebben we het daarover. Wat een verschil met de vorige keer dat we een groot deel van de Route 66 deden. Dat was een ware puzzeltocht.

We rijden eerst nog door Holbrook en het is rustig op de weg. We komen verschillende signs tegen, ook oude motels, al of niet opgeknapt passeren de revue. Veel foto's maken we wederom niet. Echt leuke gerestaureerde pompstationnetjes zijn we de laatste dagen niet meer tegengekomen.

De route gaat vandaag veel over de snelweg. Dat geeft niet, even wat doorrijden is ook wel eens lekker. Na Joseph City hebben we echter nog een oud stukje. Het gras komt op veel plekken door het asfalt! De Trading Post Jack Rabbit, die hier aan ligt, is helaas nog dicht. Elke dag open vanaf 09:00 uur. Maar vandaag is het zondag en gaat die pas om 11:00 open. Hier anderhalf uur wachten zien we niet zitten. 

We hebben weer snelweg tot vlak voor Winslow. Daar gaan we er sowieso vanaf, want we zijn van plan om Homolovi State Park te bezoeken. Het ligt een paar kilometer van de weg. Als we er aan komen zijn we de enige bezoekers. In het bezoekerscentrum betalen we 20 dollar voor de toegang. Er wordt ons uitgelegd waar de te bezichtigen punten zijn. We moeten daarvoor ook weer een paar kilometer rijden, om dan tot de ontdekking te komen dat ons tijd en geld eigenlijk weggegooid zijn. Wat een aanfluiting. Er zijn enkele funderingen van woningen van de Hopi indianen en de rest is compleet vernietigd door vandalen en schatgravers. Kuilen zijn daar nog van overgebleven. We lopen een rondje en stappen de auto in. Misschien biedt het andere punt meer? Maar nee, het is vooral minder. We hebben in 2013 zoveel mooiers op dit gebied gezien dan dit, dat het een ware tegenvaller is. We begrijpen niet, dat ze hier een park van maken. Mijn advies, ga er niet heen! Of je moet mooie hagedissen of heel veel ezeltjes willen zien en zelfs ezeltjes die bezig zijn nieuwe ezeltjes te maken... Er zijn zulke mooie andere soortgelijke locaties in Arizona, die wel een bezoek verdienen. 

Voor Winslow stoppen we even bij een herdenkingsmonument om een stilstaande trein te fotograferen. We tellen later de wagons, 90 dus... Een korte getrokken door vier locomotieven. Dan gaat onze aandacht uit naar het monument waarbij we staan. Het betreft een herdenkingsmonument van de 911-ramp. Er staan twee stalen pilaren afkomstig van de twin towers...

In Winslow is een leuk klein centrum. We stoppen er even om wat foto's te maken op de beroemde corner. Het liedje waarin de regel 'standin' on the corner of Winslow Arizona voorkomt, Take it Easy van The Eagles, hun eerste single, maakte van Arizona een populaire R66 bezienswaardigheid. Wij willen daar natuurlijk ook even op de corner staan. 

We gaan de snelweg weer op en rijden een kilometer of twintig voor Flagstaff eraf en zoeken een ander park op. Het betreft Walnut Canyon National Monument dit keer. Dan weet je wel zeker dat het goed is. We kunnen die ook met onze NPS-pas bezoeken. Die schaf je aan voor $ 80,00 en dan kun je een heel jaar alle Nationale Parken en Monumenten bezoeken. Zelfs al gebruiken we hem geen heel jaar; met een paar bezoeken heb je het er al uit. En wat een leuk klein park is dit. Direct vanaf het bezoekerscentrum zijn twee wandelingen te maken. Eentje van 1,5 km met wel bijna 800 traptreden naar halverwege beneden in de canyon en weer naar boven. Beneden gaat het dan om een schiereilandje heen met cliff dwellings. De woningen van de Hopi indianen rond het jaar 1200 ongeveer, die onder de kliffen gesitueerd zijn, aangevuld met wat muurtjes. Ook dit hebben we ooit groter en mooier gezien. Maar dit is echt een leuk bezoek in combinatie met de wandeling die je kunt maken. Je ziet de dwellings ook op andere rotswanden in de verte. Eenmaal boven kunnen we nog een andere wandeling van een half uur  langs de rim maken en hebben we uitzicht op het geheel. 

We naderen het einde van de middag en zoeken ons hotel op. We hebben ooit wel andere La Quinta's gehad. En hoewel ze wel iets beter zijn dan de doorgaans andere hotels die we bezoeken, zijn we helemaal verbaasd als we hier binnenstappen. Het is hier wel even wat anders. Hebben we de nette kleren wel bij ons??